Για αιώνες η Ανατολή δεν υπήρχε στον οπτικό ορίζοντα της Δύσης. Μόνο κατά τον Πρώιμο Μεσαίωνα, στον απόηχο των σπουδαίων ταξιδιών που πραγματοποίησαν έμποροι όπως ο Μάρκο Πόλο και της ακμής του Δρόμου του Μεταξιού, η Ανατολή μπήκε στο στόχαστρο της Ευρώπης. Οι πολιτισμοί της Ανατολής αποτέλεσαν έκτοτε αντικείμενο διερεύνησης, που συχνά τροφοδοτούνταν από τις προκαταλήψεις του χριστιανικού κόσμου και από τη φαντασία ενός πληθυσμού που διψούσε για τον εξωτισμό και την καινοτομία. Σήμερα, χάρη στη μελέτη των ελάχιστων χαρτογραφικών έργων από την Ανατολή που έχουν φτάσει μέχρι τις μέρες μας, γνωρίζουμε πως εκείνη την εποχή στο ανατολικό τμήμα της Ασίας επικρατούσε μια αντίληψη για τον κόσμο πολύ διαφορετική από την ευρωπαϊκή.
-Παγκόσμιος χάρτης του Ναγκακούμπο Σεκισούι-Το 1785 περίπου ο Ναγκακούμπο Σεκισούι, ο πρώτος Ιάπωνας χαρτογράφος που εργάστηκε στηριζόμενος σε επιστημονικές μεθόδους, εξέδωσε έναν παγκόσμιο χάρτη στον οποίο σημειώνονταν τα γεωγραφικά μήκη και πλάτη. Ο χάρτης, βασισμένος σε αυτόν του Ματέο Ρίτσι του 1602, συνοδευόταν από ένα εκτενές περιγραφικό κείμενο και επηρέασε πολύ την καλλιεργημένη τάξη της Ύστερης Περιόδου Έντο (1603-1868), μεταβάλλοντας την κοσμοθεωρία της.