τ10. Βιτγκενστάιν

Ο Λούντβιχ Βιτγκενστάιν (1889-1951) προκάλεσε επανάσταση στην ιστορία της φιλοσοφίας σε δύο περιστάσεις και άρα στη σκέψη του αναγνωρίζονται δύο διακριτές φάσεις: η πρώτη σχετίζεται με την απεικονιστική θεωρία του νοήματος της γλώσσας και η δεύτερη περιστρέφεται γύρω από τη ρήση «το νόημα μιας λέξης έγκειται στη χρήση της». Τέτοια ήταν η εντιμότητα της φιλοσοφικής του αναζήτησης, που δεν δίστασε, με τη δεύτερη φάση, να κατεδαφίσει την κεντρική ιδέα της πρώτης, παρότι πολλοί ήδη την περιέβαλλαν με σεβασμό και παρότι ο ίδιος την είχε, τότε, θεωρήσει ως το απόγειο της φιλοσοφίας. Το βιβλίο αυτό εκθέτει με σαφή τρόπο τις κύριες πτυχές της σκέψης του και ταυτόχρονα επιδιώκει να σκιαγραφήσει την πολύπλοκη προσωπικότητά του, με βάση την πεποίθηση ότι φιλοσοφία και ζωή δεν είναι δύο ξεχωριστά πράγματα, αλλά ότι η μία αντικατοπτρίζει την άλλη. Ο αναγνώστης θα ανακαλύψει έναν άνθρωπο βαθιά αφοσιωμένο στα θεμελιώδη ηθικά ζητήματα, ακόμα και όταν ασχολείται με τη λογική, καθώς και τις αισθητικού χαρακτήρα ανησυχίες που καθοδηγούσαν το φιλοσοφικό του έργο.